Tags: kantoorbrein, nieuw evenwicht, software update, zuurstof

Het kantoorbrein heeft nieuwe software“ deel 3

Je kantoorbrein heeft een update gehad. Je hebt nieuwe keuzes gemaakt, bent nieuw gedag gaan ontwikkelen en je hebt daar een plausibel verhaal bij gemaakt. We zijn echter nog niet terug op kantoor, dus je hebt nog even de tijd te kiezen voor het beste verhaal. Wat past bij jou als mens, ga je eerst jezelf zuurstof geven of eerst de ander? Daarna is het goed om samen in gesprek te gaan over die omgeving waarin je het beste uit jezelf kunt halen, waarschijnlijk kies je dan niet voor de dierentuin.

Nieuwe focus voor het brein. Tijd voor een nieuw evenwicht

Welke focus te kiezen voor ons brein?

Wanneer je weet dat het brein bestaat uit 3 delen en je interacteert in een sociaal systeem, kun je gaan begrijpen waarom je jezelf soms niet terug herkent in de huidige tijd. Zeker in een fase waarin het sociale systeem verandert, nemen de basale breinen de overhand en wordt er minder aanspraak gedaan op de neocortex (dus je kunt het amper meer verklaren voor jezelf). Daarnaast wordt de nieuwe situatie mogelijk als stressvol ervaren (defensieve reactie). Logisch dat je hard roept om terug te keren naar hoe het was. Bewustzijn op wat deze situatie in je brein met je doet is belangrijk in de zoektocht naar een nieuwe balans. De grootste kans dat dit gaat slagen is wanneer je eerst voor jezelf gaat zorgen. Dit klinkt egoïstisch, zeker in een sociaal systeem, en zal onze neocortex dan ook uitleggen als iets wat ongepast is. Althans, dat maken we onszelf wijs. Zoals aangegeven is het zoogdierenbrein erop gebrand om bij een groep te horen en dat is vanuit huis lastiger dan op kantoor. Om die reden gaan we van buiten naar binnen voldoen aan verwachtingen. Zorgen dat jij die collega bent die altijd bereikbaar is, naast het zijn van een goede ouder/kind/buur/partner/mantelzorger en ga zo nog maar even door. Wanneer je zo in het leven staat, cijfer je jezelf weg en kom je er amper aan toe om je neocortex in te schakelen, want aan ieders verwachtingen voldoen lukt nooit. Wanneer laad je je eigen batterij op? Een oude zegswijze zegt niet voor niets: ‘Uit een lege kan, ken je niet schenken’.  

Lees hier deel één en deel twee uit deze serie.

Wanneer je hier bewust van bent en je neorcortex hiervan kunt overtuigen, zul je zien dat je lucht krijgt. Net als wanneer de luchtdruk in een vliegtuig wegvalt. Eerst zelf genoeg zuurstof/ademruimte tot je te nemen en daarna de ander van zuurstof te voorzien. Door goed voor jezelf te zorgen; sporten, voldoende slaap, gezond eten en dat te doen waar je een prettig gevoel van krijgt. Op die manier houd je juist meer lucht over voor de ander, al moet je dit mogelijk wel een paar keer herhalen tegen je neocortex. De ander heeft er veel meer aan als jij er helemaal kan zijn, in plaats van dat je op dat moment er ook voor nog tien anderen denkt te moeten zijn of aan het multitasken bent. Deze bewuste keuze bewust maken, kan zorgen voor minder stress en brengt je in de baby of vakantiemodus qua oriëntatie-reactie. Dit maakt het mogelijk dat je je neocortex meer kunt gaan gebruiken en bewust zaken op kunt pakken en creatiever en innovatiever te zijn. Stoppen met rond rennen op de steppe zonder dat je weet waar de rest van de kudde zich bevind, en achter welke kudde je eigenlijk aan moet rennen, verlaagt het stressniveau. 

Haal eerst zelf eens goed adem en pak de zuurstof zoals de stewardess wel eens heeft voorgedaan. Hier bewust aandacht voor vragen in de organisatie kan helpen om iedereen in de juiste kracht te krijgen. Zelf in je kracht staan en het verschil maken en waarde toevoegen. Werk doen omdat jij het leuk en belangrijk vindt. Zoals aangegeven zal de neocortex hier in het begin mogelijk protesteren, maar dat is goed om te weten en oog voor te hebben, de 95% zal graag de overhand willen nemen. 

De nieuwe breinen in de organisatie, wat een kans!  

Er heeft het afgelopen jaar een interne strijd plaatsgevonden tussen zowel systeem 1 en systeem 2 alsmede tussen de drie onderdelen van ons brein in de sociale context. Het reptielenbrein heeft iedere dag een kopie gemaakt van de thuiswerkdag, het zoogdierenbrein heeft een modus gevonden om bij de groep te horen en emotionele verbindingen aan te gaan met collega’s via een scherm. De automatische piloot van systeem 1 is voorzien van nieuwe software, maar de vraag die rijst is natuurlijk of dit allemaal lang genoeg is geweest om er echt een automatisme van te maken. Hebben we nu een automatische piloot die ons thuis gaat houden of stappen we straks weer gewoon op de fiets en vinden we de weg naar de kantoorsteppe en voegen we ons weer bij de kudde? 

Wat we in ieder geval weten is dat iedereen anders bedraad zal zijn. Iedereen, iedere dag weer op kantoor zal het niet meer worden en dat is misschien ook de winst van deze crisis als je kijkt naar balans werk/privé, footprint, duurzaamheid, vluchtigheid, stress etc. Maar hoe ga je om met alle verschillende breinen en hoe zorg je voor dat er wel sociale cohesie blijft en we wel zorgen dat er samen gewerkt en samen geleerd blijft worden?

De Neocortex kan nu echt het verschil gaan maken. 

De periode die voor ligt, heeft ontzettend veel potentie. Er is vaak een crisis nodig om een omslag te kunnen maken in denken en doen. Vooropgesteld moeten we ons bewust zijn dat we meer kunnen dan onszelf te laten regeren door systeem 1 of de dieren in ons hoofd. 

Een greep uit de kansen:

  • Een gezonde basis als startpunt. Tijd en aandacht voor jezelf (vitaliteit, slaap, voeding, ademhaling, herstel, meditatie) gecombineerd met tijd en aandacht voor de mensen met wie we samenleven. 
  • Er is een omslag mogelijk in de man-vrouw verhouding in relatie tot de rol in de opvoeding en het huishouden, dat is wel gebleken in de afgelopen periode thuis. Hoe waardevol kan dat zijn voor de generaties die nu opgroeien; een stabiele basis met tijd en aandacht voor de opvoeding. 
  • Minder stress aan het begin van de dag met alles wat gedaan moest worden voordat men überhaupt op het werk was en vaak hetzelfde verhaal aan het einde van de dag. Grote kans dat veel mensen deze ratrace vergeten zijn en van een koude kermis thuis komen na de eerste maand weer op kantoor. Waarom zouden we weer in die achtbaan stappen en niet juist die momenten pakken die belangrijk zijn. Druk zijn en het druk hebben was normaal met de burn-out als opkomende volksziekte nummer één. 
  • Fysiek contact kan veel betekenisvoller worden, minder vluchtig en oppervlakkig. Juist de samenwerking opzoeken om van elkaar te leren kan goed afgewisseld worden met zaken uitwerken op een zelfgekozen plek waar dat optimaal kan. Er zullen verschillen zijn in generaties, waarbij de jongeren graag naar een plek komen om elkaar te ontmoeten, terwijl degene met kleine kinderen juist rustig thuis op zouden willen starten. De meer senioren hebben misschien niet veel op kantoor te zoeken, maar aan hun kennis willen de jongeren zich graag laven. Kortom ook hier zijn genoeg mogelijkheden om een gemene deler in te vinden. 
  • Door een cultuur en omgeving te creëren als organisatie waarin wij als mensen kunnen floreren. Afscheid nemen van culturen waar iedereen op z’n hoede moet zijn, up-or-out, winnen of verliezen, het beste jongetje en meisje van de klas, veroordelingsgesprekken, command-and control, aanwezigheidsregistratie, micromanagement, of management als geheel. Omgevingen die in basis niet veel meer zijn dan dierentuinen waar alleen zoogdieren en reptielen goed gedijen.     
  • Door minder te reizen, blijven de files uit, wat alleen maar beter is om de klimaatdoelstellingen te bereiken. Ook kan men gaan wonen waar men wil waardoor er mogelijk minder druk komt op de Randstad. Leegstaande kantoren komen goed van pas om te voorzien in de behoefte aan woningen. Alles ten gunste van de kwaliteit van leven en werk! En als je dan een keer een paar maanden wil werken vanuit een camper of een ver oord; Waarom niet! Hoeveel energie en kwaliteit van leven gaat dat niet opleveren? Werk was altijd al ‘overrated’.

De pandemie heeft de wereld ‘on hold’ gezet en onze breinen bewust gemaakt dat het ook anders kan (als het moet) en dat we daar dan ook een modus in kunnen vinden. We wisten al dat een brein zich individueel al aan kon passen na een crisis, maar het kan dus ook op grotere schaal. De software update van ons brein brengt in andere woorden een nieuw evenwicht, maar bovenal nieuwe kansen. Laten we deze kansen nader onderzoeken met elkaar en vervolgens toepassen op de manier waarop we willen samenwerken en samenleven zodat meer duurzamere werkvormen mogelijk worden waarin de mens vitaal kan floreren.   

Het zou een gemiste kans zijn om alleen maar terug te verlangen naar kantoor, alsof dat de plek was waar iedereen gelukkig was en het beste in zichzelf naar boven liet komen. We moeten bewust de kans grijpen om datgene wat ons onderscheidt van alle andere levende wezens te gebruiken op het moment dat we weer naar kantoor mogen. 

Tags: kantoorbrein, nieuw evenwicht, software update, zuurstof
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ook Interessante Artikel

Bezoeker!

Community Leden

Alle Leden >>>

Artikelen & Blogs

WORD LID

Met HRcommunity maken we het werkveld iedere dag een stukje beter en mooier. Meld je gratis aan als lid, maak verbinding, haal én breng kennis, maak je eigen ledenprofiel, connect met andere leden en meer.

PUBLICEER

Heb je een uniek en interessant artikel geschreven en denk je dat deze interessant kan zijn voor de leden van HRcommunity? Stuur deze dan in via het formulier en wij gaan er mee aan de slag.

ADVERTENTIE