Projectmatig werken

Het bedrijfskundig deelgebied ‘projectmatig werken’ wordt eveneens vanuit een fasegewijs perspectief benaderd. Cruciaal hierbij is de complexiteit van een tijdelijke opgave en de context van het project

Onderzoek en ervaring leert dat de gangbare wijze van projectmatig denken en werken onvoldoende recht doet aan de complexiteit van veel projecten. De dikwijls wettelijk voorgeschreven, op beheersing gerichte, lineair gefaseerde aanpak ontbeert de ruimte en de vrijheidsgraden om complexe projecten effectief te realiseren.

Projecten zijn per definitie tijdelijk en hebben helder omschreven doelstellingen. Als de realisatie goed planbaar is dan volstaan (‘blauwe’) projectmanagementmethoden, zoals het bekende PRINCE II. Daarbij is het van belang om goed in te schatten of een project lineair te plannen en (stap voor stap) uit te voeren is, en waarbij dus alles van tevoren bekend is zoals in een controled environment.

In het tweede type projecten is het doel duidelijk, maar de haalbaarheid moet nog beproefd worden. Als dus nog leerervaring opgedaan moet worden in de loop van het project, dan moet de organisatie voortschrijdend inzicht kunnen inpassen. Agile speelt hier goed op in.

Als diverse stakeholders betrokken en tegengestelde belangen in het geding zijn is weer een ander aanpak en besturing nodig. Deze doet beroep op de sociale vaardigheden van de leiding en de projectleden om verbinding te onderhouden en draagvlak gedurende het project het handhaven. Immers als stakeholders weglopen kunnen ze het project frustreren. Dan is voortdurend draagvlak nodig voor iedere stap in het project.

In het meest complexe projecttype hebben de stakeholders alleen de uitdaging herkend en geaccepteerd, maar de belangen, doelen en de aanpak moeten nog ontwikkeld worden. Het formuleren van de gemeenschappelijk projectdoelstellingen – in een context gekenmerkt door meerduidigheid en ambiguïteit – is hierbij de eerste opgave Dit noemen we een meshwork of vlechtwerk. Deze projectvorm, afgestemd op een hoge mate van complexiteit, dwingt tot het voortdurend itereren van acties en beslissingen.

De context bepaalt dus welke benadering, welke kwaliteiten, welke middelen, welke besluitvormingsproces en welke projectmanagementstijl nodig is om een project succesvol te (helpen) realiseren.