Van Ego naar Eco Organisaties

NVP publiceert vandaag het whitepaper ‘Van Ego naar Eco Organisaties’. Het whitepaper is een initiatief van Jelderik Schutz, Prof. Dr. Lidewey van der Sluis, Gideon Boekenoogen en Simon Noorman.

Hun boodschap aan de HR-professional is om een paradigmashift te ondergaan door de aandacht voor mensen in de organisatie te (ver)leggen naar zuiver het teamniveau.

De wereld van werk is aan verandering onderhevig en de dynamiek in arbeidsrelaties is groot, zeker na de recente uitbraak van het coronavirus. De disruptieve gevolgen maken dat het normale niet meer gewoon is. Organisaties moeten wendbaar zijn om te overleven en nieuwe wegen ontdekken om relevant te blijven.

Daarom is het volgens de auteurs <em>juist nu</em> het moment om gangbare HR-aannames kritisch tegen het licht te houden, op te schonen en te vernieuwen. Dit geeft HR een stevig fundament om de belangrijke taak en grote verantwoordelijkheid om mensen in organisaties tot bloei te laten komen ten behoeve van de organisatie aan te kunnen en vol vertrouwen tegemoet te zien. Met de aangereikte kennis kan een HR-professional een cruciale rol spelen in de gewenste wederopbouw en het weer competitief maken van menig organisatie.

Sinds de industriële revolutie, waarbij arbeidskrachten door machines zijn vervangen, is het werk dat is overgebleven op dezelfde wijze gemanaged en ingezet: op individuele basis. Er is heel veel theorie en praktijk gekoppeld aan individuele prestaties van talenten. Talent management systemen en performance managementsystemen zijn bijna allemaal nog op het individu gericht. Er komt steeds meer aandacht voor het werken in teamverband, maar ook hierbij wordt nog veel aandacht gegeven aan de individuele meetbaarheid en ontwikkeling van prestaties en talenten van individuen.

Het whitepaper geeft antwoord op de vraag ‘wat kan een HR-professional doen om de context van teams te beïnvloeden, zodanig dat de teams optimaal gaan functioneren’.  Prof. Dr. Lidewey van der Sluis heeft hier veel onderzoek naar gedaan en onderbouwt dit vanuit de wetenschap: “het heeft meer effect wanneer je je op de werking van teams en de team-output richt, dan op de individuen binnen dat team”. De gedachte hierachter is dat het team zichzelf onderling kan corrigeren en dat een goed functionerend team met middelmatige talenten meer en betere output kan leveren dan een team met een paar toptalenten erin, maar die niet echt samen willen winnen.