Gedurende de coronacrisis werd namelijk duidelijk dat deze groep kwetsbaar is. Ze zijn immers niet verzekerd van een vast inkomen en dat is in het huidige economisch klimaat gevaarlijk. Uit ons onderzoek in aanloop naar Prinsjesdag blijkt dan ook dat een derde van de flexwerkers (33%) het spannend vindt om in deze tijden als oproepkracht te werken.
Veranderingen op de arbeidsmarkt
Demissionair minister van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid wilde met een nieuw wetsvoorstel inspelen op deze behoefte aan meer zekerheid. Met deze nieuwe wet moeten flexwerkers beter beschermd worden tegen onverwachte veranderingen. In het voorstel staat onder meer dat werkgevers een basiscontract als uitgangspunt moeten nemen.
Door het gevallen kabinet is het niet duidelijk of dit wetsvoorstel er in deze vorm gaat komen, maar het moge duidelijk zijn dat een wet als deze er in de toekomst in zit. Voor bedrijven is het nu de perfecte tijd om zich alvast voor te bereiden op de verwachte veranderingen. Maar welke obstakels komen HR-professionals hierbij tegen? En hoe kunnen ze nu al de beste voorbereidingen treffen?
Basiscontract leidt tot administratieve last
De mogelijke wijzigingen brengen een administratieve last met zich mee. Bijna twee op de vijf HR-professionals (37%) maakt zich hier zorgen over. Dit komt voornamelijk doordat het nulurencontract vervangen moet worden door een basiscontract. Het aanbieden van dit basiscontract met een minimum- en maximumaantal uren is voor een derde van de HR-professionals (31%) een knelpunt.
Het basiscontract bestaat uit een aantal vaste uren die een flexwerker per maand moet werken. Dit betekent dat de werkgever ervoor moet zorgen dat hij voldoende werk aanbiedt om deze uren te vervullen. Werkt een flexwerker namelijk minder uren, dan moet hij wel betaald krijgen voor het aantal uur dat is vastgelegd in het basiscontract. Bovendien is het voor werkgevers niet voordelig om een flexwerker met een basiscontract meer dan dertig procent van de contracturen te laten werken. Dan moet de werkgever namelijk een hogere WW-premie betalen. Om de uitwerking van het basiscontract goed te organiseren is een adequate tijdsregistratie en een goed salarissysteem belangrijk.
Tevens is het verstandig voor HR-professionals om nu al de flexibele schil inzichtelijk te maken. Hoeveel flexwerkers heb je nu rondlopen, hoeveel uur werken ze gemiddeld, op welke momenten werken ze en in welke situaties zijn ze het meest nodig? Denk daarnaast ook na over hoe je je flexwerkerbeleid wil inrichten: wat is de langetermijnvisie, hoeveel vaste contracten kan je opmaken en hoeveel uur werk is er? Met deze vragen kan je in kaart brengen wat voor soort basiscontracten je moet gaan aanbieden.
Seizoenarbeiders, studenten en scholieren hebben een speciale positie in dit wetsvoorstel. Zij kunnen namelijk nog wel ingezet worden als flexwerker. Er zijn wel een aantal criteria waar werkgevers dan rekening mee moeten houden. De studenten moeten bijvoorbeeld als hoofdtaak studeren hebben. Dit betekent dat werkgevers een extra controle moeten uitvoeren wat weer extra werk voor de HR-afdeling oplevert.
Flexwerkers informeren over veranderingen
De veranderingen hebben natuurlijk ook impact op de flexwerkers zelf. Werkgevers moeten hen dan ook voldoende informeren over de wijzigingen. En dat is soms lastig. Dertig procent van de HR-professionals betwijfelt of het hun organisatie gaat lukken om flexibel personeel goed te informeren. Om ervoor te zorgen dat flexwerkers voldoende worden ingelicht, is het belangrijk om nu al de dialoog aan te gaan over het basiscontract. Dan kan je vroegtijdig duidelijk hebben of het basiscontract voor beide partijen aanvaardbaar is.
Een adequate voorbereiding
De wenselijkheid van flexibele contracten wordt al jarenlang bediscussieerd. Nu lijkt er eindelijk een einde aan te komen. En dat is fijn voor de flexwerkers die steeds meer behoefte aan zekerheid hebben. De kans is groot dat de wet er gaat komen, ondanks de val van het kabinet. Het is raadzaam voor HR-professionals om dit intermezzo te gebruiken om voorbereidingen te treffen. Dan is het, tegen de tijd dat de wet in werking treedt, een stuk makkelijker om aan de gestelde eisen te voldoen.
