#37 Over grip

Iedere twee weken – op zondagochtend, met lekkere koffie, aan de keukentafel – een ontspannen gesprek met stress- en burnoutcoach Melissa Schouman. Over alles wat je als medewerker en manager moet weten over werkdruk, stress en burnout. Over voorkomen, herkennen en oplossen.

Vorige maand heeft de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) een rapport uitgebracht genaamd ‘Grip – het maatschappelijk belang van persoonlijke controle’. Deze WRR heeft er de afgelopen jaren werk van gemaakt, om het maatschappelijk onbehagen in het land te proberen te duiden. Om vervolgens – op basis van die duidingen – beslissers en beleidsmakers van passende adviezen te voorzien over hoe zij meer rekening kunnen houden met de gevoeligheden in de samenleving. Dit huidige rapport heeft als insteek dat veel mensen steeds grotere onzekerheden ervaren, waardoor hun behoefte aan grip toeneemt. En ‘grip’ heeft dan betrekking op ‘zelfcontrole’ én op ‘omgevingscontrole’. Mensen die het gevoel hebben dat ze op geen enkele manier invloed kunnen uitoefenen op hun omgeving (dus via hun eigen handelen niet kunnen zorgen voor de door hen gewenste uitkomsten), komen eerder op het punt van afhaken. Maar, wie zijn omgeving effectief wil kunnen beïnvloeden, moet allereerst het eigen gedrag kunnen reguleren! Dit rapport is daarom ook één grote oproep aan beleidsmakers, om meer in te zetten op het vergroten van de zelfcontrole van burgers. Steeds opnieuw zouden beleidsmakers zich moeten afvragen: versterken we of verzwakken we de zelfcontrole van (bepaalde groepen) burgers? En wat kunnen we doen om die eventuele verzwakking om te buigen naar versterking? Mooi streven maar nog niet zo eenvoudig om in de praktijk te brengen.

En óf je dit überhaupt in de praktijk moet brengen, dat waagt psychiater, filosoof en hoogleraar Damiaan Denys te betwijfelen. Hij pleit juist voor meer acceptatie en voor minder ‘control’. De wereld is namelijk zeker niet onveiliger geworden, zo stelt hij. Grotere onveiligheid zou een logische reden voor angst en dus voor meer controlebehoefte zijn. Wel vinden velen van ons de wereld lastiger te begrijpen en dat accepteren we soms niet meer. En dat is volgens hem, nu nét hetgeen we juist wél zouden moeten doen. De wereld en het leven meer accepteren voor wat en hoe het is. Ook met alle vervelende en soms nare zaken. Dat zorgt voor meer rust en brengt meer helderheid over de dingen waar je wél invloed op hebt. En de overheid moet wat hem betreft goed opletten dat ze niet een te grote broek aantrekt met betrekking tot dit thema. Zorg vooral voor goede basisvoorwaarden voor burgers. Dat is je taak. De rest ligt bij mensen zelf.

Dit grote, interessante thema kom ik – op wat kleinere schaal – ook in stress- burnoutcoaching tegen. Hoe dat precies zit… Luisteren maar naar deze 37e #werkdrukdrukdruk!